
Jerzy Markowski urodził się 31 maja 1944 r. w miejscowości Wanaty koło Częstochowy. Rodzina została tam przesiedlona z miejscowości Poczesna, gdyż przebiegała tam granica Generalnego Gubernatorstwa i III Rzeszy. Rodzicami byli Władysław Markowski – górnik z Częstochowskiego Okręgu Rudonośnego i Marianna Dróżdż – rolniczka. Ojciec Władysław brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. Walczył w oddziałach 7 Dywizji Piechoty, która wchodziła w skład Armii „Kraków”. 27 września 1939 r. dostał się do niewoli rosyjskiej, a po wymianie rosyjsko-niemieckiej był w Stalagach XI A Altengrabow i IX C Bad Sultza. 26 czerwca 1940 r. został zwolniony z niewoli i skierowany jako robotnik do Urzędu Pracy w Weimarze. Został przydzielony do pracy u bauera. Matka Jerzego w tym czasie wraz z synem Tadeuszem przeniosła się do swojej rodzinnej miejscowości Wanaty. Udało się jej zorganizować wymianę męża za innego robotnika z Poczesnej.
Jerzy w 1951 r. rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej w Poczesnej, której kierownikiem była siostra ojca, Kazimiera Markowska. Odnosiła się do bratanka niezbyt przychylnie i rodzice przenieśli go do Szkoły nr 26 w Częstochowie. Dotarcie do tej szkoły wiązało się z dużymi trudnościami. Musiał wstawać o 5 rano aby dotrzeć na autobus z Poczesnej lub na przystanek kolejowy w Korwinowie, odległy od domu o 4 km. Najczęściej był już w szkole przed godziną siódmą. Czas do rozpoczęcia lekcji poświęcał na dokończenie zadań domowych lub lektury. Powrót ze szkoły przebiegał w podobnych okolicznościach. Po powrocie do domu musiał jeszcze pomagać rodzicom w pracach polowych.
W 1958 r. został uczniem Liceum Ogólnokształcącego im. H. Sienkiewicza w Częstochowie, w którym zdał maturę w 1962 r. W tym też roku został studentem Wydziału Górniczego AGH w Krakowie o specjalności eksploatacja podziemna złóż rud. Po jej skończeniu i uzyskaniu tytułu mgr inż. górnika rozpoczął pracę zawodową w Polskiej Miedzi w Lubinie. W latach 1975-1981 odbył zaoczne studia doktoranckie w AGH i zdobył dyplom doktora nauk technicznych.

Podczas kariery zawodowej odbył również inne studia podyplomowe i uzupełniające:
– w 1991 r. – Podyplomowe Studium „Menadżerskie studium organizacji i zarządzania w gospodarce rynkowej” – Akademia Ekonomiczna Wrocław
– w latach 1991-1992 – Studium menadżerów handlu zagranicznego – Centrum Kształcenia Kadr KGHM PM S.A / A.E Wrocław
– w 1993 r. – Management in Free – Market Ekonomy – Zivex/ Uniwersytet Wrocław
– w 1997 r. – Studia Podyplomowe „Zarządzanie finansami” Akademia Ekonomiczna Wrocław.
Uprawnienia:
– kierownik ruchu podziemnego zakładu górniczego – Wyższy Urząd Górniczy, 1966r
– kurs kandydatów na członów rad nadzorczych w jednoosobowych Spółkach Skarbu Państwa, Ministerstwo przemysłu i Handlu / Biznes Consulting Serwis

Praca zawodowa – od 1968 do 2005 w KGHM PM S.A.:
– w latach 1968 – 1978 w O/ZG Lubin,
– w latach 1978 – 1981 – Zawiadowca Kopalni „Polkowice”,
– w latach 1981 – 1990 Naczelny Inżynier Zakładów Górniczych „Lubin”, I-szy z-ca Dyrektora Zakładu,
– w latach 1990 – 1992 Dyrektor i Kierownik Ruchu Zakładów Górniczych „Lubin”,
– w latach 1991 – 1992 Członek Zarządu KGHM PM SA (równolegle),
– w latach 1992 – 1995 Dyrektor i Kierownik Ruchu Zakładów Górniczych „Rudna”,
– w latach 1995 – 1999 Członek Zarządu KGHM PM S.A., Wiceprezes ds. produkcji i współpracy ze związkami zawodowymi,
– w latach 2001 – 2005 Członek Rady Nadzorczej KGHM PM S.A.

W latach 1991-1992 był prezesem Międzyzakładowego Klubu Sportowego „Zagłębie” Lubin. W czasach jego prezesury klub zdobył pierwszy tytuł mistrzowski w historii. Zdobycie Mistrzostwa Polski w sezonie 1990/1991 jest jego sukcesem ale także działaczy, szkoleniowców, zawodników i sympatyków klubu.

Jerzy Markowski zmarł 24 kwietnia 2020 r. Pochowany jest w Krakowie na cmentarzu parafialnym na Salwatorze sektor W, rząd 1, grób nr 20.
