1945 – Polska odzyskuje niepodległość (tak, wiem, umiarkowaną… ale przynajmniej granie w piłkę nożną nie groziło już rozstrzelaniem).
***
1948 – Ekstraklasa wznawia rozgrywki po 9-letniej przerwie. W gronie 14 drużyn aż 3 z Krakowa, po 2 z Warszawy Łodzi i Poznania… Nawet Tarnów się załapie… Z terenów przyłączonych po wojnie do Polski czyli m.in. naszego regionu – NIKT.
***
1964/65 – Jest pierwsza ekipa – Śląsk Wrocław. Utrzymanie zapewniają sobie dopiero w ostatniej kolejce remisując na wyjeździe z Odrą Opole. Nic by ten punkt wrocławianom nie dał gdyby nie jednoczesna porażka „rywala do spadku” – Pogoni Szczecin u siebie z Legią Warszawa.
***
1968/69 – Pierwszy raz ma miejsce taka sytuacja, że w Ekstraklasie są 2 drużyny z Dolnego Śląska. Pojawia się Zagłębie Wałbrzych i sezon kończy na 10 pozycji. Wyższej od Śląska i to właśnie oni mogą się uważać za Mistrzów Regionu. W bezpośrednim dwumeczu również górą wałbrzyszanie.
***
1970/71 – Pierwszy raz drużyna z naszego regionu łapie się na podium Ekstraklasy – Zagłębie Wałbrzych kończy sezon na 3 miejscu. Dzięki temu są też pierwszą ekipą z Dolnego Śląska grającą w europucharach. W Pucharze UEFA (dzisiejszy odpowiednik Ligi Europejskiej) dochodzą do drugiej rundy. Wówczas nie był to jakiś wielki sukces ale dzisiaj osiągnięcie 1/16 rozgrywek oznacza wyjście z grupy 🙂
***
1973/74 – Śląsk kończy sezon będąc w tabeli wyżej niż Zagłębie Wałbrzych ale w bezpośrednim dwumeczu byli gorsi. Tu zatem kwestia, kto jest „Mistrzem Dolnego Śląska” zależy od przyjętego kryterium 🙂 Jakkolwiek spojrzeć – jest to ostatni sukces Zagłębia Wałbrzych nie tylko w Ekstraklasie ale również w regionie. Tamten sezon zakończył się ich degradacją, na najwyższy poziom rozgrywek nie wrócili do dziś. W regionie zaczynają się niepodzielne rządy Śląska (uwieńczone Mistrzostwem Polski w sezonie 1976/77) trwające aż do …
***
1983/84 – … aż do pojawienia się Górnika Wałbrzych, który w debiutanckim sezonie kończy rozgrywki na 6-ej pozycji. Królem Strzelców zostaje wtedy Włodzimierz Ciołek z ich drużyny. Tak, to pierwszy Król Strzelców Ekstraklasy z naszego regionu 🙂
***
1985/86 – Pierwszy raz jest sytuacja, że w Ekstraklasie są AŻ TRZY zespoły z Dolnego Śląska 🙂 Nasz debiutancki sezon kończymy (w wymiarze regionalnym) bez sukcesów. Nie jesteśmy nie tylko najwyżej w tabeli ligowej, ale również w klasyfikacji meczów bezpośrednich.
***
1986/87 – PIERWSZY NASZ SUKCES 🙂
***
1987/88 – SUKCES… na pocieszenie. W meczach bezpośrednich rządzimy ale z Ekstraklasy spadamy… po przegranych barażach… z Górnikiem Wałbrzych. Gwoli wyjaśnienia – mecze barażowe nie wliczam do tabeli pomocniczej, gdyż wtedy zarówno my jak i Górnik mielibyśmy więcej rozegranych meczy od Śląska a takie klasyfikowanie byłoby nie fair.
***
1989/90 – wracamy do Ekstraklasy, Vicemistrzostwo Polski, Mistrzostwo Dolnego Śląska! Następuje nasza pełna (prawie) dominacja aż do sezonu…
***
2003/04 – gdzie jedyną ekipą z regionu jest… Górnik Polkowice 🙂
***
2007/08 – rządzimy w pełni my – z kulminacyjnym momentem w 2007 roku – MISTRZOSTWO POLSKI
***
2014/15 – rządzi (prawie w pełni) Śląsk – z kulminacyjnym momentem w 2012 roku – MISTRZOSTWO POLSKI
***
2018/19 – znowu rządzimy (przeważnie) my
***
2019/20 – status quo 🙂
***
Podsumowując – najczęściej wyżej w tabeli Ekstraklasy był Śląsk Wrocław. Szkoda okresu 2009-2015, bo do tego momentu brakowało nam do wrocławian ledwie 1-go „mistrzostwa”.
Jeśli za Mistrza Dolnego Śląska uznawać tych, którzy są lepsi w meczach bezpośrednich, to tu też Śląsk póki co jest liderem ale nasza strata jest dużo mniejsza.
*
PS:
W klasyfikacji meczów bezpośrednich przyjąłem punktację dzisiejszą – czyli 3 punkty za zwycięstwo, 1 za remis, 0 za porażkę.
W powyższej klasyfikacji „Mistrzem” meczów bezpośrednich w danym sezonie nierzadko zostawał nawet zespół, który był jedynym ów czas z będących w Ekstraklasie klubów dolnośląskich.